Ook aan een avontuur komt een einde.
Hallo volgers,Ze hebben ons vaak gevraagd wat betekent nu Libor2014. De naam komt voort uit onze pelotons- compagnie website http://www.libanon-bikkels.nl en daar hebben wij van gemaakt:
Libanon bikkels op reis.
Helaas dit is het laatste etappe verslag van onze reis Met andere woorden de vakantie van 6 weken die begon in Mei zit er op. Wat een heerlijke weken met schitterende herinneringen. Soms spannend, soms grappig en soms heel heel emotioneel. Zowel voor Andre als voor Henny. En ieder zijn eigen gedachten over de reis.
We zijn vanmorgen weer vroeg opgestaan na een heerlijke bbq met al onze motor vrienden. Alleen slapen in een sporthal met ongeveer 100 mannen en vrouwen was erg wennen. Andre was zoals altijd al weer vroeg uit de veren. Heeft mij nu ook bewust wakker gemaakt en na te hebben gedoucht en de spullen te hebben opgeruimd, hebben we voor de laatste maal de motoren opgeladen voor vertrek naar het Maliveld in Den Haag. Voor de briefing van Henk van Boxtel nog even snel wat foto's gemaakt.
Eindelijk weer naar onze familie die daar op ons stond te wachten. Om ongeveer 09.45 stond vertrek gepland vanaf de Korporaal van Oudheusdenkazerne.
Dre en ik waren vooruit gereden en mochten met z'n tweeën als eerste naar binnen. Wat een kik gaf dat en nu maar om je heen kijken waar staan ze, waar zijn ze en ja in de bocht zagen we onze families staan. Met als ge volg.....................
Wat heerlijk om die weer in je armen te sluiten. Ook Jamal en zijn zoon waren gearriveerd, super leuk.
Al gauw werden we opgemerkt door Radio West. Die oren hadden gekregen van onze speciale reis naar Libanon. Over 10 minuten ben ik bij jullie zei de verslaggeefster voor een live uitzending. Ja en na 10 min stonden Dre, Jamal en ik live een mini verslag te geven van onze reis naar Libanon.
Helaas door alle drukte hebben we met de haag van rijders niet mee gedaan uit protest tegen de burgemeester. We hadden het te druk met onze familie. Veel Unifillers kwamen ons feliciteren met onze veilige thuis komst. Gelukkig konden we zeggen dat ze het blog hadden moeten volgen , wat uiteraard de meeste wel hadden gedaan natuurlijk. Maar ze wilden ons ook even in levende wijze zien. Na een uur zijn we maar even ergens gaan zitten, en hebben alle bonnen bij elkaar gelegd, zodat iedereen een broodje en wat te drinken had.
\
Dat om 1 uur begon. Heerlijk vond ik het om mee te lopen, de belangstelling van al die mensen, ik waardeer dat toch wel enorm. Het ging helaas niet meer zo soepel om in de maat te blijven, Na ongeveer 3 kwartier waren we weer terug, En herenigde we ons weer bij onze familie.
Ook kwamen er geregeld mensen informeren hoe we het hadden gehad en zo. Het werd nog een hele
gezellige middag. John kwam zelfs om mijn motor naar huis te brengen, gelukkig hadden we dat afgesproken. Ook André zijn zus en zwager waren gekomen om zijn motor op te halen. En nadat we de spullen hadden uitgepakt voor Jamal en alles uit elkaars koffer hadden gehaald, konden zij op weg. Om half 6 hebben we afscheid van elkaar genomen en zijn we weer onze eigen weg gegaan. Met een rugzak vol nieuwe en spannende ervaringen.Tjonge wat een reis was het. Andre ik wil je bij deze bedanken dat ik voor 6 weken je reis metgezel mocht zijn. Ik heb het desondanks her en der wat tegenslag echt super naar mijn zin gehad....Bedankt.
Ook alle sponsoren bedankt, jullie namen blijven op het blog gepubliceerd
Tevens willen wij Alma en Renee bedanken voor het van het blog (soms tot in de kleine uurtjes) en voor de dagelijkse ondersteuning via media van onze reis.
Verder willen wij de fam Bzeih bedanken voor de rondleiding, tolken, gastvrijheid en het cadeau in Libanon wat we hebben gekregen.
En natuurlijk alle volgers voor het lezen van het super leuke blog.
Bedankt namens Andre Marsman en Henny Kesler
Zo dat waren even 10.357 kilometers.
https://www.youtube.com/watch?v=zXRc0_udFlo
