Etappe 7 Denizli Antalya 198 Km Autoweg of Snelweg?

Ja, als je denkt dat je op een snelweg rijdt maar het een autoweg is, kun je wat oplopen.
€ 120,- boete voor 30 km te hard rijden, drijft de km prijs wat omhoog, maar we hebben kunnen lachen met de agenten : )

Op weg naar Antalya hebben we zoutbergen bezocht aan de rand van het dorp Pamukksle, prachtig om te zien.

Om 13.00 uur kwamen wij aan in Antalya, eerst in het oude stadsdeel aan de koffie, hier ontmoetten we Turkse motorrijders, 1 van hem heeft een motorzaak in Antalya waar we met elkaar heen gingen om een nieuwe ketting op de motor van Henny te zetten. Terwijl we wachtten op de brug die vrij moest komen, werd in een ander deel van de stad de ketting opgehaald.

Ondertussen veel thee en geklets, libor2014 op het bureaublad van de eigenaar gezet zodat hij zijn eigen logo hier terug kan vinden.

 

 

Tijd om afscheid te nemen.

We zijn hierna weer naar het centrum gereden om een hotel te zoeken en kwamen uiteindelijk terecht bij een wat ouder Turks echtpaar met een pension, echt hele aardige mensen.

 

Een paar straten verderop naar een kleding hersteller, die André zijn motorbroek gerepareerd heeft; niets meer van te zien.

En dan eindelijk de stad in! 

Stad met zo'n 200.000 inwoners, ontzettend toeristisch. 

Ja dat strand, is niets meer van gekomen vandaag. 

Etappe 6 De tocht van Lapseki naar Delnizi, 531 Km vrijdag 23 mei 2014.

Goedemorgen. We zijn weer fris en fruitig na een korte nacht. We hebben gister avond bier gedronken met onze Duitse vrienden in een Turks thee/koffiehuis. Nou dan heb je bekijks. We vertrekken zo naar Soma en dan richting Denizli dan Atalya. Daar willen we een rustdag inlassen om de was te doen.




We hebben vanochtend een rit gemaakt door de bergen met zeer veel haarspelbochten er kwam geen eind aan. Zeer ruw afvalt en veel dode honden op de weg. Het was ook oppassen voor overstekende dieren zoals wilde honden, schapen en koeien.
Heel goed gegeten, schapenvlees, bij het zeer luxe wegrestaurant Ali Baba.

We zijn nu even heel blij met de snelweg.

                 En ja weer thee bij een pompstation. Ze hebben ook niet anders.

Een oude goeie dienstmaat, die ons volgt, schreef het volgende:

Jullie komen al aardig in de richting zo te zien. Dus ook de plee weer checken op slangen en schorpioenen. En nooit!!!! in dat gat schijnen met je zaklamp. Sommige dingen wil je gewoon niet weten :))



De rest van de middag ging voorspoedig, op een kleinigheid na; de motor van Henny stotterde wat. Ik dacht eerst dat het de schakelaar van de zij standaard was maar na die doorgemeten te hebben was die wel goed. Toen verder zoeken en het bleek dat er een stekker tussen de elektra spoel geen goede verbinding had en warm was geworden door veel weerstand, die was dus gaan smelten. Stekker er tussen weg gehaald en klaar was het.

 

De reparatie hebben we in een dorp uitgevoerd, in eens waren er wel 100 monteurs die zich er mee gingen bemoeien. En na afloop werden we natuurlijk weer op de thee gevraagd : ))

De rit naar Denizli ging voor spoedig alleen de laatste 25 km regen. We overnachten in hotel 

Demasus, de tent hebben we nog maar 1 keer gebruikt. Omdat we de eerste week behoorlijk de vaart er in hebben is dat ook niet vervelend.

Motoren kunnen we gewoon op het terras van het hotel parkeren.

Morgen nog 265 km naar Antalya waar we vroeg aan beginnen. 

Bij aankomst eerst wassen, onze broeken hebben we vrijdagavond al gewassen onder de douche en met de alternatieve wasdroger, de föhn, gedroogd, foto's zijn door het thuisfront gecensureerd.

In Antalya bezoeken we de nicht van Henny, hierna naar het strand en natuurlijk alweer! terras.