Etappe 8 Antalya naar de veerboot in Tasucu

Vandaag hebben we etappe nummer 8 gemaakt. Vanmorgen waren we iets vroeger wakker dan normaal...05.55 i.p.v. 06.00 uur....hahaha! Normaal gesproken hebben we 2 uur nodig om onze kamer op te ruimen en onze motor op te tuigen, maar vandaag ging het in een donders rap tempo, tsja... je wordt er ook steeds handiger in :).

We zaten dus stukken vroeger op de motor dan gepland, de rit was maar 11 km voor we Antalya weer uit waren, tjonge wat een stad! 

Henny had afgesproken om koffie te drinken met zijn nichtje Rina die hier op vakantie is in Kumkoy met haar man en dochtertje. 

Een uurtje rijden zei ze.... hahahaha wat blijkt....er zijn 2 plaatsen met dezelfde naam, 1..... inderdaad een uur ,maar ook 1 op 30 km. Toen we (dachten) dat we er waren, kregen we de schrik van ons leven, we reden regelrecht een mini boerendorp in zonder verharde wegen met veel landbouw. 

Nadat we van het kastje naar de muur werden gestuurd en uiteindelijk bij een gigantisch resort uitkwamen en ze daar onze bestemming niet kenden, omdat er een rivier tussen zat die uitkwam op zee...hadden we zoiets van; dit kan niet goed zijn en zijn we terug gegaan.

Als 2 ouwe wijven zijn we nog wel even een over de markt gegaan... en wederom hadden we natuurlijk veel bekijks.. haha.. dwars met de motor over de markt!

Een klein beetje teleurgesteld vervolgden we onze weg. Op weg naar de laatste bestemming in Turkije namelijk Tasucu. 

Henny wist ineens bijna zeker dat we de goede weg hadden gevonden...Ik ben toch niet gek dacht hij....Side ligt echt tussen Antalya en Alanya . Plotseling zagen we inderdaad een bord,met de plaatst naam Kumkoy. Dat was even andere koek...We reden een prachtig mooi dorp in, mooie wegen, schitterend!
 
En daar hoorden we gegil...en ja hoor....daar waren ze...Rina Chris en de kleine Alyssa :)! We hebben gezellig anderhalf uur gezeten, gekletst en ontbeten!

..

 Henny met zijn nichtje Rina (met nichtje/neefje op komst..)

 Alyssa en Henny.....ze besloot toch maar om bij mama en papa te blijven :)

Nadat André een aantal Nederlanders ons doel had uit gelegd, hebben we innig afscheid genomen ;) en zijn we verder gegaan met onze trip.... en wat voor een trip! Eerlijk is eerlijk, Turkije is een geweldig land, de omgeving is prachtig! Door de bergen, dan weer de wegen....zo mooi op de motor! Henny had nog nooit gereden in de bergen maar je stuurkunsten worden kilometers lang echt op de proef gesteld.... haarspeldbochten, diepe afgronden en maffe autochauffeurs die in bochten inhalen...pffff!

We hadden ons wel verkeken in de afstand van Antalya naar Tasucu; het was behoorlijk vermoeiend in de bergen. Maar we hebben onze ogen uitgekeken....  gewoon schitterend!

Uiteraard met de nodige stops en veel thee, zijn we uiteindelijk aangekomen op de plaats van bestemming voor de ferry naar Tripoli.. 386 km...Tasucu!

Zoveel indrukken...zoveel foto's gemaakt.... uiteraard volgen deze nog op dit blog...voor nu zijn jullie weer op de hoogte...wordt vervolgd..Wij wensen jullie een goede nachtrust!

Etappe nummer 7.

Hallo volgers:

Vandaag hebben we etappe nummer 7 gemaakt. Vanmorgen waren we iets vroeger wakker als normaal , 06.00 nu 05.55. Normaal gesproken hebben we 2 uur nodig om onze kamer op te ruimen en onze motor op te tuigen, Alleen vandaag ging het in een donders rap tempo, maar ja je word er ook steeds handiger in. En zaten dus stukken vroeger op de motor dan gepland, het duurde ook maar 11 km voor we Antalya weer uit waren, tjonge wat een grote stad. Henny had afgesproken met z,n nichtje die hier op vakantie is in Kumkoy. Om even langs te komen om een bakkie te doen. Een uurtje rijden zij ze hahahaha wat blijkt  Er zijn 2 plaatsen die die naam dragen, 1..... inderdaad een uur ,maar ook 1 op 30 km. Maar toen we daar aankwamen kregen we de schrik van ons leven, we reden regelrecht een mini boeren dorp in zonder verharde wegen en waar veel landbouw werd gepleegd. Nadat we van het kastje naar de muur werden gestuurd en uiteindelijk bij een gigantisch resort uit kwam maar helaas niet kendo komen omdat er een rivier tussen zat die uitkwam op zee . Hadden we zoiets van dit kan niet goed zijn en zijn terug gegaan.O ja als 2 ouwe wijven zijn we wel even een over de markt gegaan en hadden natuurlijk veel bekijks haha dwars met de motor erover. Een klein beetje teleurgesteld vervolgden we onze weg. Op weg naar de laatste bestemming in Turkije namelijk Tasucu. Nou helaas maar Henny wist bijna wel zeker dat we de goede weg hadden wat waar we heen moesten.Ik ben toch niet gek Side ligt echt tussen Antalya en Alanya . Plotseling zagen we inderdaad een bord,met de plaatst naam Kumkoy. Zo dat was even andere koek een prachtig mooi dorp reden we in, prachtige wegen,schitterend. Plotseling hoorde we gegil, en ja hoor daar waren ze Rina Chris en de kleine Alissa, en we hebben gezellig anderhalf uur gezeten gekletst en ontbeten en toen nadat André aan een aantal Nederlanders ons doel had uit gelegd, afscheid genomen en verder met onze trip, en wat voor een trip eerlijk is eerlijk Turkije is voor dit een schitterend land om door te rijden met de motor. De bergen,dan weer de wegen. Henny had nog nooit gereden in de bergen maar je stuur kunsten worden kilometers lang echt op de proef gesteld, Haarspeld bochten,diepe afgronden en maffe auto chauffeurs die in bochten en zo inhalen.Waar we ons in vergisten was de afstand tussen Antalya en Tasucu het was gewoon erg vermoeiend in de bergen.We hebben onze ogen uitgekeken gewoon schitterend. Uiteraard met de nodige stops met veel thee zijn we uiteindelijk aangekomen op de plaat van bestemming voor de ferry naar Tripolie na 386 km...TASUCU.